kalau dulu, bila marah... semua dilepaskan dengan maki hamun, kata-kata kasar yang menyakitkan hati orang lain. tapi bila dah semakin membesar dengan usia. fikiran bertambah matang. dah tau mana yang patut dibuat, dicakap dan mana yang tak. marah tak perlu diluahkan dengan kata-kata kerana kata-kata kita mungkin mengguris perasaan orang lain. marah tidak perlu ditunjukkan dengan ekspresi wajah kerana mungkin akan membuatkan orang lain menyampah. diam lebih baik daripada berkata-kata!
saya tetap rasa hal yang jadi hari ni adalah saya saya. and that's why i hate doing works in a group. cooperation and commitment is important. but bukan semua boleh bagi commitment yang sama. sebab tu berlaku misunderstanding la apa la. lepas ni i won't act like a leader anymore. saya follow je apa orang lain cakap. that would be better untuk menjaga hati orang lain.
No comments:
Post a Comment